Używane Mini III (F55/F56/F57; od 2013 r.) – opinie, dane techniczne, typowe usterki

Odkąd w 2001 roku na rynku pojawiło się pierwsze Mini spod ręki BMW, oferta nadwoziowa rozrosła się w imponującym tempie. w tej chwili mamy kilka wersji nadwoziowych, ale wciąż najpopularniejszym jest „zwykłe” Mini. Jakie są opinie o tym modelu?

Obecnie w ofercie Mini oprócz tradycyjnych hatchbacków w wersji 3- i 5-drzwiowych, znajdziemy również wersję w stylu crossovera o nazwie Countryman, coś na kształt kombi w wersji Clubman, jak również wersję Cabrio dla tych, którzy potrzebują więcej przestrzeni nad głową. Tak czy inaczej wciąż najpopularniejszą odmianą jest tradycyjne Mini, choć i w ofercie znajdziemy sporo odmian m.in. kultowego już Coopera S czy topowego JCW (John Cooper Works). Samochód urósł, stał się nowocześniejszy, szybszy, lepiej wyposażony i droższy, ale zachował swój niepowtarzalny styl i zawadiacki wygląd. Nie jest to co prawda alternatywa dla innych aut z tego segmentu, które prawdopodobnie będą bardziej praktyczne i wygodniejsza, ale czy tak samo interesujące? Pod tym względem konkurentów dla Mini nie ma zbyt wielu.

Auto do miasta, ale dające mnóstwo frajdy z jazdy? Trudno znaleźć lepszą alternatywę!

Używane Mini III – wymiary, nadwozie

Prawdę powiedziawszy, skromne Mini w wersji hatchback to wciąż mały samochód, który pozostaje standardowym modelem gamy producenta, niezależnie od tego, czy jest to wersja 3-, czy 5-drzwiowa, ale we wciąż obowiązującej, trzeciej już generacji, nie jest wcale „Mini”. Jest zdecydowanie dłuższa, szersza, bardziej przestronna niż poprzednicy, ale z drugiej strony, wszystkie nowe generacje innych modeli zwykle są większe i nie przypominają gabarytami swoich protoplastów. Spójrzmy zresztą na w tej chwili oferowanego Golfa czy Polo – oba modele są zdecydowanie większe od swoich poprzedników. To nie zmienia faktu, iż Mini F55 i F56 to wciąż najciekawszy i jeden z najpopularniejszych hatchbacków w swojej klasie, który wyróżnia się stylistyką w klimacie retro, charakterystycznymi dodatkami oraz akcentami, które budują niepowtarzalny charakter całego samochodu. Niewielka przednia szyba, poprowadzona pod dużym kątem, dach, który nie opada zbyt wyraźnie ku tyłowi, niemal pionowa klapa bagażnika, charakterystyczne przednie światła, nakładki na nadkola i zderzaki – jest na czym oko zawiesić! W wersji 3-drzwiowej Mini mierzy 3850 mm długości, 1727 mm szerokości i 1414 mm wysokości. Rozstaw osi to 2495 mm. W wersji 5-drzwiowej długość to 4005 mm a rozstaw osi to 2567 mm.

Niezwykle charakterystyczny i trudne do pomylenia z jakimkolwiek innym autem – Mini sprawia mnóstwo euforii choćby z samego oglądania.

Używane Mini III – wnętrze, bagażnik

Wnętrze to już zupełnie inna bajka i już na początku warto zaznaczyć, iż znalezienie dwóch identycznych konfiguracji graniczy z cudem. W międzyczasie pojawiało się mnóstwo edycji specjalnych, limitowanych pakietów wyposażenia, dodatków, kolorów etc. Dla osoby, która nigdy nie obcowała z tym autem, połapanie się w tym wszystkim może być trudne. O ile konkretnych opcji wyposażenia jest niewiele, tak ilość pakietów przyprawia o zawrót głowy. Na przykład pakiet Chili obejmuje dwustrefową klimatyzację, automatyczne światła i wycieraczki, reflektory LED, dodatkowy schowek i regulowaną podłogę bagażnika. Pakiet Comfort z kolei obejmuje podgrzewane przednie siedzenia i tylne czujniki parkowania, podczas gdy Comfort Plus ma to wszystko plus kamerę cofania. Pakiet nawigacyjny dodaje (a jakże!) nawigację satelitarną, podczas gdy Nawigacja XL zawiera większy ekran informacyjno-rozrywkowy o przekątnej 8,8. Pakiet techniczny obejmuje komfort i nawigację Plus, a także udoskonalony system dźwiękowy Harman Kardon. Pakiet wspomagania bezpieczeństwa jazdy obejmuje m.in. automatyczne hamowanie awaryjne. Jest tego naprawdę mnóstwo!

1 z 3

Wnętrze Mini jest tak samo charakterystyczne, jak nadwozie tj. z mnóstwem dodatków w stylu retro i stylistycznych smaczków.

Po liftingu kilka się zmieniło, ale w sumie nie musiało - chodzi o to, aby wnętrze wyglądało na "stare".

Drugi lifting przyniósł m.in. zmianę systemu info-rozrywki oraz wprowadził wirtualne zegary, które wyglądają po prostu średnio.

Pod koniec 2018 roku znów dokonano roszady w ofercie i wprowadzono m.in. różne poziomy i warianty stylizacji m.in. do modeli Cooper i Cooper S tj. Classic, Sport i Exclusive. Dla wyjaśnienia, Classic jest swego rodzaju wersją standardową, Sport o bardziej atletycznej stylistyce wewnątrz i na zewnątrz (a także o stabilniejszej jeździe, ponieważ większość miała zamontowane sportowe zawieszenie; od 2020 r. stało się opcją bezpłatną), a Exclusive to wersja ze specjalnie zaprojektowanymi felgami aluminiowymi i bardziej eleganckimi skórzanymi siedzeniami w środku. Różne opcjonalne pakiety były kontynuowane jak poprzednio. Miejsce w środku? Jest. Tyle można na ten temat napisać, ale tak na poważnie, nie jest to auto dla rosłych kierowców i osób, które szukają samochodu rodzinnego. Pozycja za kierownicą jest niska i przypomina tą z BMW (zresztą nie bez przyczyny). Ergonomia nie jest najlepsza, bo wszystko postawiono na styl i efekciarski wygląd, ale nie jest gorzej niż w innych autach. Mini trzeba traktować jako samochód zabawkę, choć wersja 5-drzwiowa ma wystarczającą przestrzeń z tyłu dla dzieci i bagażnik o pojemności od 278 do 941 litrów.

1 z 12

Fotele w Mini są bardzo wygodne i mają wyraźnie sportowy charakter.

Kanapa w wersji 3-drzwiowej pomieści tylko dwie osoby, więc warto mieć to na uwadze podczas wyboru.

Bagażnik w wersji 3-drzwiowej jest niewielki, ale w zupełności wystarczy na niewielkie zakupy czy weekendowy wyjazd.

Po złożeniu oparć podłoga nie jest płaska, ale regulowana podłoga (warto sprawdzić, czy dane auto ją posiada) pozwala uzyskać równą powierzchnię.

Kanapa w wersji 5-drzwiowej ma już tradycyjny układ, ale to wciąż nie jest miejsce dla trzech dorosłych osób. Jest dość ciasno, ale nad głową miejsca nie brakuje.

W wersji 5-drzwiowej bagażnik jest zdecydowanie większy i bardziej ustawny.

Równiez po złożeniu oparć uzyskamy płaską podłogę (po jej podniesieniu).

W odmianie Clubman miejsca na kanapie jest zdecydowanie więcej, ale i auto nie jest już takie "mini".

W wersji Clubman można oczekiwać już praktycznych dodatków i przyzwoitej przestrzeni.

Płaska podłoga i bardzo regularne kształty. Tą wersję można już rozważać w roli auta rodzinnego.

W Cabrio miejsca z tyłu pozostało mniej, niż w wersji 3-drzwiowej, ale i auto nie jest dedykowane do przewozu rodziny. Liczy się zabawa głównie we dwoje.

Bagażnik w wersji Cabrio jest symboliczny, ale trudno oczekiwać czegoś więcej. Na podstawowy bagaż weekendowy wystarczy.

Używane Mini III – silniki

Silników w ofercie Mini nie brakuje i jeżeli ktoś chce nieduże auto do miasta, choćby w bazowych jednostkach znajdzie coś dla siebie. Będzie to między innymi benzynowy silnik 1.2 o mocy 102 KM i momencie obrotowym 150 Nm, jak również wysokoprężne 1.5 D o mocy 95 lub 116 KM. Ten mocniejszy dysponuje 270 Nm momentu obrotowego i nieźle radzi sobie z Mini. jeżeli chodzi o mocniejszą benzynę, pozostało 1.5 o mocy 136 KM (220 Nm), a potem zaczynają się już wersje 2.0 z dopiskiem „Cooper S” przy nazwie. I wraz z tą nazwą zaczyna się zabawa i sens tego auta, bowiem wersja z silnikiem 2.0 o mocy 192 KM i momencie obrotowym 280 Nm przyspiesza od 0 do 100 km/h w 6,7 sekundy osiągając prędkość maksymalną 233 km/h. Całkiem nieźle, jak na takie maleństwo! Ale to nie wszystko!

W wersji Cooper nie mamy co prawda zbyt wysokiej mocy, ale niska masa i niewielkie gabaryty działają cuda i choćby skromna moc daje sporo frajdy!

Dla najbardziej wymagających przygotowano wersję JCW, czyli John Cooper Works z silnikiem 2.0 o mocy 231 KM i momencie obrotowym 320 Nm. Sprint do setki zajmuje 6,1 sekundy, prędkość maksymalna to 246 km/h a średnie spalanie to niezłe 7,2 l/100 km.

W wersji Cooper S już zaczyna się zabawa i poważne osiągi.

Warto zwrócić uwagę na wersję Cooper SD z 2-litrowym silnikiem wysokoprężnym o mocy 170 KM i momencie obrotowym 360 Nm. W połączeniu z przekładnią automatyczną przyspieszenie od 0 do 100 km/h zajmuje 7,2 sekundy, prędkość maksymalna to 225 km/h a średnie spalanie – zaledwie 4,6 l/100 km.

Oszczędnie, ale z pazurem? Wersja Cooper SD daje świetne osiągi, ale przy okazji zadowala się skromną ilością paliwa.

Używane Mini III – opinie użytkowników

Mini III - wersje specjalne i nadwoziowe

1 z 8

Wersja 3-drzwiowa ma w sobie najwięcej z prawdziwego Mini. Jest niewielka, zwinna i świetnie się prowadzi.

Co prawda wersja 5-drzwiowa straciła swój niepowtarzalny styl, ale kwestie praktyczne są nie do przecenienia.

Dla tych, którzy oczekują największej funkcjonalności, jest odmiana Clubman z jeszcze większą przestrzenią bagażową.

Niewielkie, ciasne i niekomfortowe, ale jakże sympatyczne podczas jazdy.

No i ten wygląd - Mini Cabrio zwraca na siebie uwagę na ulicy.

Jest także wersja elektryczna - idealna do miasta.

W wersji Cooper S mamy odpowiednia równowagę pomiędzy komfortem a świetnymi adekwatnościami jezdnymi.

Dla najbardziej wymagających jest wersja JCW, która oferuje niesamowite adekwatności jezdne i rewelacyjne osiągi.

Używane Mini III – awaryjność, typowe usterki

Większość Mini była używana „entuzjastycznie”, głównie w mieście, więc należy sprawdzić karoserię pod kątem zarysowań parkingowych i wgnieceń na błotnikach, a także felgi aluminiowe pod kątem uszkodzeń od krawężników. W przypadku wczesnych pojazdów wyprodukowanych od rozpoczęcia produkcji do 30 września 2014 roku koło zapasowe (jeśli jest zamontowane) może odpaść od spodu samochodu. Poza tym oparcia przednich siedzeń w Mini wyprodukowanych między 1 sierpnia a 30 września 2014 roku mogą mieć luz w mechanizmie. Może to w przypadku zderzenia doprowadzić do obrażeń, ponieważ siedzenie może nie pozostać w pozycji pionowej. Pojawiał się również problem z czujnikiem wału korbowego montowanym w niektórych modelach z silnikiem Diesla wyprodukowanych między 22 maja a 12 czerwca 2018 roku, co może spowodować nierówną pracę i zaświecenie się lampki ostrzegawczej awarii silnika. Warto porozmawiać z lokalnym dealerem w celu sprawdzenia, czy konkretny model nie kwalifikował się do jednej z kilku napraw serwisowych.

W mocniejszych odmianach skrzynia biegów mogła dostawać w kość, dlatego warto ją dokładnie skontrolować.

Używane Mini III – gdzie jest numer VIN?

Numer VIN w modelu Toyota RAV4 V znajduje się za szybą czołową w lewym dolnym rogu oraz na naklejce na słupku B (lewym lub prawym w zależności od kraju pochodzenia auta).

Używane Mini III – sytuacja rynkowa, ceny

W dniu publikacji na serwisie OTOMOTO.pl umieszczonych było około 60 ogłoszeń dotyczących Mini III w wersji F55 i F56. Przykładowo model z 2017 roku w wersji z silnikiem 1.2 i pakietem zewnętrznym Cooper oraz przebiegiem 100 000 kilometrów to koszt około 55 000 złotych. Za około 40 000 złotych można znaleźć model z 2014 roku z silnikiem benzynowym 1.6.

Mini III - liftingi

1 z 3

Mini III przed liftingiem (2013-2018)

Mini III po pierwszym liftingu (2018-2021)

Mini III po drugim liftingu (od 2021 r.)

Używane Mini III – podsumowanie

Mini to niezwykle interesująca propozycja jako samochód do miasta dla tych, którzy nie potrzebują komfortu i przestrzeni dla rodziny, ale zamiast tego chcą jeździć autem nietuzinkowym, ciekawym i dającym mnóstwo frajdy z jazdy. Co prawda topowe modele są drogie w zakupie i utrzymaniu, ale egzemplarze z początków produkcji z bazowymi silnikami są dość rozsądnie wycenione.

Polecamy inne nasze artykuły o używanych Mini:

Używany Mini One/Cooper II (2006-2013) – opinie użytkowników

Używany Mini Countryman I (2010-2016) – opinie użytkowników

Używane Mini III – galeria

1 z 33

Mini III - przód

Mini III - przód

Mini III - bok

Mini III - tył

Mini III - tył

Mini III - bok

Mini III - przód

Mini jest pełne takich nietuzinkowych rozwiązań.

Deska rozdzielcza w topowej odmianie aż kipi od sportowych dodatków i akcesoriów.

Mini prowadzi się jak gokart, więc i fotele muszą być odpowiednie, aby utrzymać kierowcę i pasażera w ryzach.

Przerost formy nad treścią? Trochę tak, ale w bardzo pozytywnym znaczeniu!

W wersjach z początkowych lat przed kierowcą montowano wielki jak patelnia prędkościomierz.

Niewielki komputer pokładowy, ale wyświetla najważniejsze informacje.

Manetki do zmiany biegów pozwalają na dodatkową zabawę podczas jazdy np. po torze.

Niewielki schowek pozwala wykorzystać dodatkowa przestrzeń, a tej w Mini nie ma zbyt wiele.

System info-rozrywki jest ciekawie zaprojektowany, ale wymaga przyzwyczajenia i wprawy.

Szeroki ekran wyświetla obraz bardzo dobrej jakości, co przydaje się np. podczas nawigacji.

W starszej wersji system pozostało mniej intuicyjny.

Wbrew pozorom, kamerka cofania w Mini czasami się przydaje.

Nawet panel klimatyzacji w Mini zaprojektowano ze smakiem.

Nawet przełączniki wyglądają niebanalnie i wprowadzają do wnętrza niepowtarzalny charakter.

Sterowanie systemem info-rozrywki odbywa się m.in. dzięki specjalnego pokrętła.

Przekładnia automatyczna świetnie pasuje do charakteru Mini.

Sporo frajdy sprawia również przekładnia manualna o świetnej precyzji.

Nawet zmianę trybów jazdy zaprojektowano nieszablonowo.

Schowek w podłokietniku jest niewielki, ale ważne, iż udało się wygospodarować trochę dodatkowej przestrzeni.

Fotele mają bardzo szeroki zakres regulacji, włącznie z regulacją długości siedziska.

W wersji 3-drzwiowej z tyłu zmieszczą się tylko dwie osoby.

Auto jest małe, więc do składania oparć sięgniemy z poziomu bagażnika.

Niewielki, ale bardzo foremny bagażnik pomaga w ułożeniu np. zakupów lub walizek.

Z podłogą ułożoną na wyższym ustawieniu, przestrzeń bagażowa jest niemal idealnie płaska.

Pod podłogą znalazło się miejsce na dodatkowe drobiazgi.

Jest też dedykowane miejsce na zestaw naprawczy.