Wszystkie motocykle Richarda Hammonda – zobacz je, sprawdź czy kilka z nich odpali, przekonaj się dlaczego akurat takie Richard wybrał.
Na pewno znacie Richarda Hammonda. Był prowadzącym jednego z najsławniejszych programów motoryzacyjno-rozrywkowych, razem z Jeremym Clarksonem i Jamesem Mayem. W programie Top Gear był choćby często wyśmiewany przez Jeremiego za swoją pasję do jednośladów. Dziś Richard zajmuje się wieloma innymi tematami, prowadzi m.in. warsztat zajmujący odrestaurowywaniem pojazdów, nagrywa na youtube, jest współtwórcą Drivetribe. Większość jego widzów i większość jego publikacji dotyczy samochodów, jednak przez fanów był też proszony, aby w końcu pochwalił się swoimi motocyklami…
W tym wideo Richard Hammond po raz pierwszy pokazuje całą swoją prywatną kolekcję motocykli. Oprowadza widzów po garażu, prezentując każdy motocykl i opowiadając krótką historię lub anegdotę z nim związaną – dlaczego go kupił, co w nim lubi lub jakie ma dla niego znaczenie. Hammond wyjaśnia, iż każdy motocykl ma dla niego osobiste znaczenie, często związane ze wspomnieniami z młodości lub podziwem dla inżynierii i designu.
Podczas odpalania jednego z motocykli, Richard mówi: „Równie dobrze mógłbyś wpaść do mnie w dowolny weekend, to bym właśnie robił”. Faktycznie da się zauważyć, iż opowiadanie o motocyklach sprawia mu autentyczną radość! No jeszcze ciekawostka: Hammond ma taką samą kurtkę, jak ja, Rukka Rapto-R, dobry wybór!
Lista motocykli Richarda Hammonda
- BMW R90S (z połowy lat 70.)
Hammond przyznaje, iż jest „brzydki i niezgrabny”, ale kocha go ze względu na silnik typu bokser, który pamięta z modeli policyjnych motocykli z dzieciństwa. W swoich czasach (1976 r.) był to bardzo szybki motocykl.
- BMW R 1200 RT
Opisuje go jako najmniej kolekcjonerski ze wszystkich i nazywa go po prostu „ciężarówką”. Używa go na dojazdy do Londynu, ceniąc w nim tempomat i kufer centralny, mimo iż nie jest „fajny”.
- Kawasaki ZXR 750
Motocykl z jego młodości, o którym marzył razem z kolegą. Charakterystyczne dla niego były wloty powietrza przypominające rury od odkurzacza.
- Kawasaki KR1S
Mały motocykl (250cc) z dwusuwowym silnikiem, który poniżej 7000 obr./min sprawia wrażenie zepsutego, by nagle dostać szału. w tej chwili jest rozebrany i czeka na malowanie.
- Norton (lata 50.)
Oryginalny motocykl wyścigowy z ramą typu „featherbed”, która zapewniała sztywność i lekkość. Hammond określa go jako małą rakietę i rasowy sprzęt.
- BMW R 100 RT
Starsza wersja jego „ciężarówki” (RT), którą kupił z sentymentu i bardzo niskim przebiegiem (4500 mil). Podkreśla, iż to motocykl, którego „nawet motocykliści nie lubią”, ale on go uwielbia.
- BMW R (1929)
Z dumą pokazuje ten sam silnik typu bokser, co we współczesnych modelach. Podkreśla, jak bardzo zaawansowany był w porównaniu do brytyjskich motocykli z tamtej epoki – to był po prostu motocykl, bez wiktoriańskiego skomplikowania.
- Brough Superior SS80 (lata 20.)
Często nazywany „Rolls-Royce’em motocykli”; ten model miał gwarantowane 80 mph (ok. 130 km/h). George Brough składał je, używając tylko najlepszych dostępnych części od różnych dostawców.
- Royal Enfield Interceptor
Nowa wersja, którą jego warsztat „The Smallest Cog” odrestaurował. Zachował go, ponieważ jest po prostu ładny i stanowi esencję motocykla.
- Suzuki Katana
Motocykl-plakat z jego sypialni. Stwierdza, iż jego stylistyka zwaliła wszystkich z nóg, gdy się pojawił i wyglądał jak przyszłość.
- Suzuki GSXR 1100 (ok. 1992 r.)
Reprezentuje koniec „wyścigu pojemności”, kiedy liczyło się tylko więcej mocy. Pamięta, jak jako młody chłopak na 125-tce zobaczył taki motocykl na stacji benzynowej i oniemiał.
- Ducati 916
Opisany jako game changer zaprojektowany przez Tamburiniego. Nic wcześniej tak nie wyglądało; zachwycał m.in. jednostronnym wahaczem.
- Ducati 916 Carl Fogarty SPS
Limitowana edycja (jego ma numer 114) na cześć Carla Fogarty’ego. To w zasadzie standardowe 916, ale przyprawione dodatkową złością, dodatkami karbonowymi i bardziej wyścigowe.
- Ducati 900 SS
Według Hammonda, to w pewnym sensie „początek” dla modeli 916. Określa go jako długonogiego, rasowego konia.
- OK-Supreme (wczesne lata 30.)
Motocykl wyścigowy z jednocylindrowym silnikiem JAP, który należał do pilota Spitfire’a (który zginął w walce). Tradycyjnie dla brytyjskich motocykli, ma masywny wyciek oleju.
- Triumph (Custom)
Motocykl, który sam buduje w ramach swojego programu warsztatowego. Osobiście pomalował w nim zbiornik paliwa.
- Triumph Trophy
Bardzo podobny do Bonneville’a, ale z jednym gaźnikiem, co czyni go łatwiejszym w utrzymaniu. To właśnie dlatego Steve McQueen wybrał ten model jako swój pustynny motocykl.
- Triumph Bonneville
Legendarny model, który jest marginalnie mocniejszy i szybszy od Trophy, ale też trochę bardziej skomplikowany.
- Triumph (Projekt)
Starszy i mniejszy krewny pozostałych Triumphów. To kolejny projekt, którym Hammond obiecuje się kiedyś zająć.
- Seeley Honda CB 750
Hybryda brytyjskiej, wyścigowej ramy firmy Seeley z japońskim układem napędowym Hondy CB 750. Hammond uwielbia w nim dźwięk wydechu, z którego można usłyszeć gaźniki.
- Honda CBX 1000
Kolejny motocykl z plakatu, który kupił ze względu na sześciocylindrowy silnik rzędowy. Żartuje, iż waży chyba 3,5 tony i niemal przewrócił się na nim pierwszego dnia.
- Honda SS50
Motorower o pojemności 49cc, który ma jako przypomnienie młodości. Mówi, iż część niego na zawsze pozostanie 16-latkiem czującym się na takim sprzęcie jak król świata.
- Yamaha FZR 750
Rzadka wersja, którą kupił, ponieważ reprezentuje pewną erę w motoryzacji. Uważa, iż ten design przez cały czas wygląda dobrze.
- Indian Big Chief (1946)
Zachwyca się jego stylistyką art deco. Zaznacza, iż jego obsługa jest koszmarem, bo wszystko jest w złym miejscu (np. gaz w lewej manetce, sprzęgło pod lewą stopą, a biegi zmieniane ręką).
- Indian FTR 1200 Carbon Edition
Nowoczesny motocykl, którym przyjechał nagrywać film. Stwierdza, iż łączy on wszystko, co kocha w motocyklach: świetnie wygląda, ale w przeciwieństwie do większości cruiserów, naprawdę działa. I jest trochę niegrzeczny.