Honda CBR1000F (1987-1999) jako motocykl używany? Dane techniczne, historia, opinia, usterki…

Honda CBR1000F zadebiutowała w 1987 roku, ale choćby dzisiaj cieszy się sporym zainteresowaniem na rynku wtórnym. Czy warto jej zaufać?

Honda CBR1000F – historia

Honda CBR1000F trafiła do sprzedaży w 1987 roku jako motocykl ze sportowymi aspiracjami. Obszerna osłona aerodynamiczna miała zminimalizować opór i sprawić, żeby Hurricane (bo taki przydomek miała pierwsza generacja 1000F) stała się najszybszym, seryjnym motocyklem. Moc 132 KM (niektóre źródła podają 135 KM) była przyzwoitym wynikiem. Połączenie mocy, charakteru i masy 262 kg (gotowa do jazdy) wykluczało osiągi stricte sportowe. Trzeba jednak przyznać, iż były to wyniki zbliżone do konkurencji i stawiające Hondę w ścisłej czołówce.

Prowadzenie pojazdu było przyzwoite choćby jak na dzisiejsze standardy. Komfort, jaki oferowała, był bardzo wysoki nie tylko dla kierowcy, ale i pasażera. Już po dwóch latach motocykl doczekał się modernizacji. Zmieniono geometrię podwozia, poszerzono felgi, zmodyfikowano widelec. Motocykl otrzymał nowe owiewki, dzięki czemu stał się wygodniejszy, ładniejszy, stawiał mniejszy opór powietrza. W 1991 roku Honda po raz kolejny zmieniła owiewkę i szybę. To poprawiło komfort kierowców narzekających na turbulencje w okolicach głowy przy wyższych prędkościach.

Modernizacja z 1993 roku objęła układ hamulcowy. Otrzymał on system Dual CBS – naciśnięcie hamulca przedniego lub tylnego zawsze aktywowało hamulce przy obydwu kołach. Przy okazji powiększono zbiornik paliwa, zmieniono gaźniki, delikatnie przestylizowano owiewkę, reflektory a przednie kierunkowskazy umieszczono niżej. Motocykl otrzymał atrakcyjniejszą tylną lampę i jej osłony, wyraźnie zyskując optycznie na dynamice.

Sprzedaż motocykla zakończono w USA w 1996 r. wraz z prezentacją CBR1100XX, w ofercie europejskiej pojazd pozostał do końca 1999 roku.

Zdjęcia – Honda CBR1000F Hurricane

Honda CBR1000F – opinia, wady, zalety, awarie, eksploatacja

Motocykl jest trwały. Awarie i koszty najczęściej wynikają z masy i konstrukcji Hondy CBR1000F i jej wieku. Elementem, który najczęściej wyłącza motocykl z eksploatacji, jest regulator napięcia. Kolejnym słabym punktem jest napinacz rozrządu, który najlepiej zmienić na akcesoryjny ze śrubą regulacyjną. Zdarza się szybkie zużycie łożysk i tulei wahacza, szczególnie w motocyklach eksploatowanych w dwie osoby i z zestawem kufrów.

Z racji dużej masy motocykl znacznie szybciej zużywa hamulce, opony i zestaw napędowy, niż aktualne konstrukcje. Ponadto serwis pojazdu wymaga dość czasochłonnego demontażu „szczelnej” obudowy aerodynamicznej, co podwyższa koszt napraw. Wiele egzemplarzy ma głośno pracujący kosz sprzęgłowy.

W stosunku do konkurencji Hondę CBR1000F można uznać jako pojazd pancerny. O solidnej, trwałej i raczej prostej jak na obecne standardy konstrukcji. Jednak warto dokładnie obejrzeć 1000F przed zakupem. Najmłodsze egzemplarze mają przynajmniej ćwierć wieku.

Polecamy ten model wszystkim dynamicznym turystom, którzy nie posiadają funduszy na młodsze konstrukcje. Za stosunkowo niedużą sumę (6-8 tys. zł) możemy znaleźć pojazd nieźle utrzymany, z zestawem kufrów i mechaniką, która wytrzyma przynajmniej 200-300 tys. kilometrów przebiegu. Naszym zdaniem najlepszym wyborem jest model z lat 1993-1999.

Honda CBR1000F 1987 – dane techniczne

Dane techniczne Hondy CBR1000F z rocznika 1987 roku znajdziecie w poniższej tabeli: