1 rok temu
Jeśli cofniesz się myślami do 2021 roku, być może pamiętasz moją wizytę w Daddy Motor Works w Aichi, gdzie Kunihiro Oto po raz pierwszy pokazał nam swój najnowszy samochód projektowy.
Ta wizyta napełniła mnie – i wielu z Was – ogromnym wzruszeniem. GR Yaris był prawie nowy, a oto facet już wymieniał swój trzycylindrowy turbodoładowany silnik G16E-GTS na kultowe podwozie Toyoty AE86 z lat 80.
Od tego czasu widzieliśmy samochód kilka razy na imprezach, w tym Tokyo Auto Salon i Nostalgic 2Days, w stanie półukończonym. Teraz, gdy jest już w zasadzie skończony, pomyślałem, iż wrócę do sklepu Oto-san i spędzę kilka godzin na szczegółowym sprawdzeniu Levina.
Biorąc pod uwagę, iż ta konfiguracja była w dużej mierze pobocznym projektem dla Oto-san, to niesamowite, jak gwałtownie to wszystko się połączyło. Pracował nad tym tylko wtedy, gdy nie pracował nad (płacącymi) samochodami klientów w Daddy Motor Works, a tych zawsze jest mnóstwo.
Niesamowita reakcja, z jaką projekt spotkał się osobiście podczas wydarzeń w Japonii i na całym świecie za pośrednictwem Internetu w trakcie budowy, naprawdę pomogła. Oto-san mówi, iż dodało mu to energii potrzebnej do wytrwania w tym, a teraz wszystko, czego potrzebuje samochód, to dopracowanie, zanim zostanie wstrząśnięty na torze.
Pomimo ogromnej staranności i dbałości o szczegóły podczas budowy, możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, iż jest to tak naprawdę samochód do driftu dla Oto-san. Od samego początku nie miał zamiaru zwariować, a budżet był trzymany w ryzach przez cały proces.
Zasadniczo Oto-san chce mieć możliwość odtworzenia wersji w jej podstawowej formie w opłacalny sposób dla wszystkich ze swoich klientów.
Na zewnątrz zastosowano ogólny zestaw przednich i tylnych błotników AE86, który musiał zostać zmodyfikowany i dostosowany do podstawowego korpusu, ponieważ włókno szklane było miejscami nieco chybotliwe. Matowy srebrny lakier i subtelna grafika nadają samochodowi świeży wygląd, a wypolerowane krawędzie dwuczęściowych kół Midori dodają mu popu.
Prawdopodobnie chcesz zobaczyć szczegóły komory silnika, więc skierujmy się tam…
Jak można się spodziewać, silnik Gazoo Racing G16E-GTS został obrócony o 90 stopni w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w GR Yaris, aby usiąść wzdłużnie w AE86 – podobnie jak oryginalny 4A-G Hachiroku. Będąc jednak trzycylindrowym, a nie czterocylindrowym, było wystarczająco dużo miejsca, aby go zmieścić, i możesz zobaczyć, jak daleko znajduje się w zatoce.
Skończyło się to na stworzeniu odpowiedniej ilości miejsca potrzebnej na zamontowaną poziomo chłodnicę powietrza doładowującego tuż za wspornikiem chłodnicy. Po zamontowaniu chłodnicy międzystopniowej powietrze-powietrze, wszystko, co musiał zrobić Oto-san, to wymyślić ścieżkę dla orurowania.
Naprawdę wyrównał ten aspekt konstrukcji, odchodząc od konwencjonalnych aluminiowych rur i manualnie wytwarzając rury wlotowe i wylotowe chłodnicy międzystopniowej z tytanu z nacięciami w kształcie ciasta, aby uzyskać efekt ogona homara.
Przedni zderzak jest mocowany dzięki szybkozłączek, więc Oto-san był w stanie zdjąć go w pięć sekund, aby rzucić okiem na resztę układu chłodzenia. Chłodnica międzystopniowa, chłodnica i centralnie zamontowana chłodnica oleju otrzymują chłodny przepływ powietrza z niestandardowych aluminiowych prowadnic.
Obracanie silnika oznaczało, iż kolba i dość skomplikowany kolektor dolotowy nie będą działać w AE86. Z wizualnego punktu widzenia było to dobre, ponieważ niestandardowy aluminiowy przedmiot wykonany przez Oto-san do tego zadania wygląda znacznie lepiej niż całe mnóstwo plastiku. Dozowanie powietrza do komory wlotowej odbywa się dzięki elektrycznej przepustnicy firmy Bosch sterowanej dzięki modułu Link ECU.
Bardzo podoba mi się tabliczka podwozia z włókna węglowego, która naśladuje fabryczną Toyotę, ale ze zaktualizowanymi szczegółami dotyczącymi silnika G16E-GTS, 6-biegowej skrzyni biegów TL70 (Toyota 86) i osi F282 (Toyota Previa).
Jedynymi innymi modyfikacjami potrzebnymi do dopasowania silnika było kilka wycięć na spodzie maski z włókna szklanego zapewniających prześwit i oczywiście okrągły otwór na pionowy wylot spalin.
Brak wydechu z tyłu oznacza, iż tył jest wyjątkowo czysty.
Fabrycznie wyglądające naklejki „Toyota Corolla Levin” dają wrażenie seryjnego, mimo iż samochód jest daleko od tego. Replika znaczka GR i insygnia „Apex Twin Cam 12” to mała wskazówka, co dzieje się z przodu, ale nie ma wzmianki o turbosprężarce. Myślę, iż Oto-san pozwoli innym kierowcom przekonać się o tym.
Zerkając przez właz, widać, iż fabryczny zbiornik paliwa został zamieniony na wyścigowe ogniwo paliwowe. Będąc w stanie wybrać pojemność i ogólne rozmieszczenie, to ulepszenie pozwoliło Oto-san wybrać odpowiedni balans masy samochodu.
Możesz również zobaczyć dodatkowe wzmocnienia dodane do klatki bezpieczeństwa, pomagające jeszcze bardziej wzmocnić 40-letnie podwozie. Z przodu oznacza to proste kliny łączące klatkę ze słupkami A i B.
Ponieważ samochód nie będzie zarejestrowany do ruchu drogowego, zamiast tablicy rejestracyjnej Oto-san wygiął arkusz aluminium i dodał logo swojej firmy, aby uzyskać dodatkowy efekt.
Jak wy zauważylibyście od wglądu przez właz, wnętrze czytuje obnażone do gołego metalu ale malowane i platerowane od żeby ukryć okablowanie i inne pomocnicze.
Standardowe oprzyrządowanie zostało porzucone na rzecz średniej wielkości tabletu, który łączy się bezpośrednio z ECU Link i wyświetla wszystkie parametry w wielu konfigurowalnych widokach. Wszystkie przełączniki zostały starannie rozmieszczone po obu stronach binnacle, dzięki czemu są w zasięgu ręki.
Centralne miejsce w kabinie zajmuje dziko wyglądający Pro Racer RMS Recaro. To siedzenie może mieć minimalną wyściółkę, ale mogę powiedzieć, iż nie dzieje się to kosztem jakiegokolwiek komfortu.
Oto-san był szczególnie dumny z niesamowitej pracy, jaką wykonał jego uczeń, tworząc łatwo dostępny schowek na elektrykę. Podnieś pokrywę i uzyskaj pełną widoczność schludnie ułożonych bezpieczników i przekaźników.
A więc masz, AE86 zbudowany do driftu, ale wykonany w wyjątkowy sposób. Myślę, iż znaczny 370 Nm momentu obrotowego, który rozwija silnik G16E-GTS, sprawi, iż Levin będzie się świetnie prowadził i prawdopodobnie będzie śmiesznie łatwy w ślizganiu się.
Zdecydowanie spróbuję znaleźć dzień na torze, kiedy Oto-san w końcu wyciągnie swoje Hachiroku napędzane przez GR Yaris. Nobuteru „Nob” Taniguchi jest wielkim fanem tego projektu, więc miejmy nadzieję, iż będzie miał szansę go odpowiednio przetestować. Do tego czasu ogromne podziękowania dla Oto-san i jego ucznia za otwarcie sklepu i tę bardzo fajną konstrukcję dla Speedhunters.
Dino Dalle Carbonare
Instagram: dino_delle_carbonare
[email protected]
Historie związane z Daddy Motor Works na temat Speedhunters
