GALERIA: Zajrzyj za kulisy naszej sesji filmowej Ferrari F40 i SF90 Stradale

1 rok temu

Jednym z najważniejszych wydarzeń 2022 roku była 75. rocznica Ferrari. Aby uczcić tę okazję, firma Petrolicious nawiązała współpracę z Ferrari North America, aby stworzyć profil sześciu znaczących samochodów z ich historii i ich współczesnych odpowiedników.

Pierwszy z tych filmów przedstawia doskonale zachowane F40 należące do długoletniego właściciela i kolekcjonera Ferrari, Jerry’ego Levy’ego. Film jest prezentowany przez organ zajmujący się testami drogowymi, Jethro Bovingdon, który porównuje F40 z najnowszym najszybszym samochodem Ferrari, dramatycznym hipersamochodem hybrydowym SF90.

Możesz obejrzeć cały film na YouTube tutaj lub znaleźć go poniżej:

______

Pod koniec lat 80. Ferrari F40 wyznaczyło nowe standardy w rozwijającym się świecie supersamochodów. Wielu dzisiaj twierdziłoby, iż trzydzieści pięć lat po fakcie nie zostało jeszcze przekroczone.

Od tego czasu zbudowano dziesiątki dobrze wyposażonych luksusowych sedanów, które mogą pokonać powiększony gokart Enzo na ringu lub na ćwierć mili, ale jak każdy prawdziwy entuzjasta jazdy wie, osiągi na papierze nie oznaczają naprawdę ma znaczenie, gdy zamienisz klawiaturę na kierownicę. I w każdym razie nie jest tak, iż F40 jest garbaty w stosunku do tego pierwszego; Rozpędzające się do 200 mil na godzinę Ferrari z kompozytowym nadwoziem i podwójnymi turbosprężarkami zwykle opierają się takim oskarżeniom o powolność. Przestarzały z definicji, ale powolny? Nie do końca.

Ponadczasowość Ferrari w kształcie płyty można wytłumaczyć jego wyglądem lub po prostu jego jednorazową pozycją jako wierzchołka samochodów drogowych Ferrari, ale prawdziwy powód leży w relacji, która powstaje między samochodem a jego kierowcą. Jak ujął to Jethro Bovingdon: „Wszystko, co wkładasz, wychodzi. Wymaga wiele, ale nagroda jest duża”.

Istnieje więc bariera wejścia, która już dawno została zburzona przez współczesne cuda, takie jak Ferrari SF90 Stradale — nie ma nowoczesnych wspomagaczy, które wypełniłyby luki w umiejętnościach kierowcy w F40 — ale dla tych, którzy mają szczęście i są wystarczająco utalentowani, przekraczają ten próg w F40, zwróci ci się w całości. W tym aucie nie ma układu hamulcowego ABS, wspomagania kierownicy ani silników elektrycznych wypełniających luki w turbodoładowanym paśmie mocy. Wspomaganie trakcji i stabilności są kontrolowane dzięki trzech pedałów i kierownicy, reszta zależy od Ciebie.

Jak prawie wszystkie stereotypy, w koncepcji ultraszybkich samochodów jako „samochodów wyścigowych na drodze” kryje się element prawdy i od tego czasu możemy winić samochody takie jak F40 za nadużywanie ekspresji. Ale to jest prawdziwa okazja, którą znacznie bardziej wymownie podsumował Bovingdon w filmie: „Nie będziesz chciał codziennie jeździć tym samochodem, ale dni, w których go wyciągniesz, zapamiętasz na bardzo, bardzo długi czas ”.

Jak więc coś tak potężnego i wymagającego jak Ferrari F40 wypada w porównaniu z jego nowoczesnym odpowiednikiem, SF90 Stradale? Obaj pakują centralnie zamontowane silniki V8 z podwójnym turbodoładowaniem, ale jest to prawie tak powierzchowne, jak stwierdzenie, iż oba można zamówić w kolorze czerwonym. Środek diagramu Venna tych samochodów opiera się bardziej na podobieństwach filozoficznych niż fizycznych. Ferrari nie spoczywa na laurach, więc oczywiście „nie robią ich tak, jak kiedyś” w dosłownym tego słowa znaczeniu, ale nigdy nie przestali przesuwać paradygmatu o wysokich osiągach dalej z każdym ze swoich statków flagowych.

Jest to połączenie między czymś tak hipernowoczesnym jak SF90 Stradale i czymś tak definitywnie analogowym jak F40. Oba samochody dążą do tego samego celu, mają to samo zadanie: stworzyć możliwie najszybszy samochód. Nadejdzie dzień, kiedy sprawne elektronicznie prawie 1000-konne Ferrari SF90 Stradale będzie uważane za zabytkowy włoski samochód, który wydaje się przestarzały, gdy siedzi obok swojego prawnuka, ale ich cel pozostanie niezmienny, po prostu zawsze był.