1 rok temu
Citroën Méhari został opracowany w latach 60. XX wieku jako jeden z pierwszych na świecie samochodów z nadwoziem wykonanym z tworzywa ABS. Był pod wpływem Willysa Jeepa i Mini Moke z czasów II wojny światowej, a wynalazł go francuski as myśliwski z II wojny światowej, hrabia Roland de la Poype.
Méhari pozostawały w produkcji przez 20 lat, sprzedano ich ponad 140 000, były powszechnie używane w nadmorskich kurortach w Europie, ale kupowano je również jako tani środek transportu miejskiego, a armia francuska kupiła ich tysiące.
Szybkie fakty – Citroën Méhari
Citroën Méhari został wymyślony przez Rolanda de La Poype, byłego francuskiego pilota myśliwskiego i przedsiębiorcę, którego celem było opracowanie niedrogiego, wszechstronnego i lekkiego pojazdu inspirowanego Mini Moke i Jeepem z czasów II wojny światowej. Méhari zadebiutował na Salonie Samochodowym w Paryżu w 1968 roku, przyciągając uwagę swoim wyjątkowym designem i użytecznością. Méhari został zbudowany na podwoziu Citroëna Dyane 6 i mechanice 2CV. Wyróżniał się jednak korpusem z tworzywa ABS, opracowanym przez samego de La Poype. Ten innowacyjny materiał sprawił, iż samochód był lekki, odporny na korozję i łatwy w utrzymaniu. Jego konstrukcja obejmowała minimalistyczne otwarte nadwozie, zdejmowane drzwi, składaną przednią szybę i składany miękki dach, co przyczyniło się do jego zdolności adaptacyjnych i możliwości terenowych. Odpowiadając na zapotrzebowanie na bardziej wydajny pojazd terenowy, Citroën wprowadził w 1970 roku Méhari 4×4 z napędem na cztery koła. Wariant ten zyskał popularność wśród francuskiej armii i innych organizacji, które potrzebowały wytrzymałego, zwinnego pojazdu do różnych zadań, takich jak patrolowanie, rozpoznanie oraz transport personelu i sprzętu. Zdolność adaptacji i łatwość konserwacji Méhari sprawiły, iż stał się popularny wśród ludności cywilnej, szczególnie w społecznościach plażowych i na obszarach wiejskich. Jego skojarzenie z zabawą i przygodą doprowadziło do przyjęcia go jako pojazdu rekreacyjnego i użytkowego. Méhari stał się symbolem beztroskiego życia na świeżym powietrzu i zyskał szerokie uznanie ze względu na swój dziwaczny design i prostą funkcjonalność. Citroën Méhari był produkowany przez dwie dekady, w tym okresie wyprodukowano ponad 140 000 sztuk. Chociaż był sprzedawany głównie w Europie, samochód trafiał na różne rynki międzynarodowe, w tym przez krótki okres importu do Stanów Zjednoczonych w latach 1969-1970.
Samochód Z Plastikowym Nadwoziem
Historia Méhari zaczyna się od jego twórcy, hrabiego Rolanda de la Poype, francuskiego asa myśliwskiego z okresu II wojny światowej i przemysłowca. Po wojnie de la Poype zwrócił uwagę na tworzywa sztuczne i założył Société d’Etudes et d’Applications des Plastiques (SEAP). Zainspirowany sukcesem Mini Moke, lekkiego pojazdu użytkowego, de la Poype postanowił stworzyć podobny samochód z nadwoziem z lekkiego tworzywa ABS.
Samochód jest uderzająco podobny do brytyjskiego Mini Moke, ale eliminuje oba najważniejsze niedociągnięcia Moke – nadwozie typu unibody ze stali podatnej na rdzę i niski prześwit.
Celem de la Poype było zaprezentowanie motoryzacyjnych możliwości masowo produkowanych samochodów z nadwoziem z tworzywa sztucznego. Chociaż podziwiał Mini Moke, zdał sobie sprawę, iż dwie największe wady pojazdu to ograniczony prześwit i podatna na rdzę stalowa obudowa typu unibody.
Méhari rozwiązałby oba te problemy, oferując znacznie większy prześwit, lepsze zawieszenie i słynną już karoserię z tworzywa ABS z pofałdowanymi bokami, składaną przednią szybą i przyjaznym dla plaży otwartym układem wsiadania i wysiadania.
Nazwa Méhari pochodzi od gwałtownie biegających gatunków wielbłądów dromaderów, znanych ze swojej wytrzymałości i zwinności. Samochód został zaprezentowany na Salonie Samochodowym w Paryżu w październiku 1968 roku i gwałtownie zyskał popularność dzięki unikalnemu projektowi, solidności i wszechstronności.
Citroëna Mehari
Jednym z najbardziej rzucających się w oczy aspektów Citroëna Méhari było jego nadwozie, wykonane w całości z tworzywa ABS (akrylonitryl-butadien-styren). Ten materiał był lekki, oczywiście nie rdzewieje i zapewniał pewien stopień elastyczności, za pomocą którego samochód można było dostosować do różnych warunków.
Reklamy z epoki Citroëna Méhari często pokazują, iż był on używany na plażach lub w ich pobliżu. Stał się on praktycznie samochodem wakacyjnym na południu Francji i w wielu innych śródziemnomorskich miejscach.
Karoseria była barwiona na wiele żywych kolorów, co dodało pojazdowi charakterystycznego wyglądu i ogólnie spodobało się modnej francuskiej młodzieży lat 60. i później.
Méhari został zbudowany na podwoziu Citroëna Dyane 6 i zapożyczył wiele jego komponentów mechanicznych z Citroëna 2CV, w tym chłodzony powietrzem silnik typu flat-twin o pojemności 602 cm3, który napędzał przednie koła.
Jego prosty, ale wytrzymały układ zawieszenia oferował zaskakująco dobre adekwatności terenowe, częściowo dzięki lekkiemu nadwoziu i bardzo nisko położonemu środkowi ciężkości. Układ napędu na przednie koła zapewniał dobrą przyczepność, a jeżeli samochód kiedykolwiek ugrzązł, wystarczyło wypchnąć go przez dwie lub więcej osób.
W dużej mierze dzięki lekkiemu nadwoziu standardowy Citroën Méhari z napędem na przednie koła waży zaledwie 570 kg (lub 1256 funtów), co wypada korzystnie w porównaniu ze stalowym nadwoziem Willys MB Jeep, ważącym 1113 kg (lub 2453 funtów).
Niewiarygodnie sprężysty korpus z tworzywa ABS jest wodoodporny i nie rdzewieje, dzięki czemu idealnie nadaje się do użytku w nadmorskich, słonych wodach.
Konstrukcja Citroëna Méhari nadawała się do szerokiego zakresu zastosowań, co czyni go popularnym wyborem zarówno do zastosowań cywilnych, jak i wojskowych. Jego przestronna, otwarta kabina i składana przednia szyba czyniły go idealnym wózkiem plażowym, a jego wytrzymała konstrukcja i możliwości terenowe przyciągnęły uwagę wojska.
Przybycie Citroëna Méhari 4×4
W 1979 roku Citroën wprowadził Méhari 4×4 z napędem na cztery koła i blokowanym tylnym mechanizmem różnicowym, jeszcze bardziej zwiększając możliwości terenowe pojazdu. W przeciwieństwie do Citroëna 2CV 4×4, w którym silnik na każdym końcu napędzał odpowiednio przód i tył, Méhari 4×4 wykorzystywał pojedynczy silnik montowany z przodu do napędzania wszystkich czterech kół.
Méhari pozostawał w produkcji do 1987 roku, wyprodukowano ponad 144 000 sztuk. Pomimo zaprzestania produkcji, Méhari zachował lojalnych zwolenników wśród entuzjastów, a dobrze zachowane egzemplarze są bardzo poszukiwane na rynku kolekcjonerskim.
Powyżej wideo: Ten zabytkowy klip z 1980 roku przedstawia Citroena Meharisa, który brał udział w Rajdzie Paryż-Dakar. Jest po włosku, ale warto zobaczyć materiał.
W 2016 roku Citroën złożył hołd kultowemu pojazdowi, wprowadzając E-Méhari, nowoczesną wersję elektryczną, która uosabiała ducha oryginału, a jednocześnie zawierała nowoczesny, w 100% elektryczny układ napędowy.
Pokazany tutaj Citroën Méhari z 1970 roku
Samochód, który tu widzisz, to wersja na rynek amerykański, która niedawno przeszła renowację. Obejmowało to naprawę i przemalowanie nadwozia na brązowo, siedzenia zostały obszyte białym winylem, a silnik został przebudowany, aby zapewnić wiele lat eksploatacji.
Jeździ na 15-calowych kołach z epoki i ma uszczelnione reflektory, przednie pasy biodrowe, gumowe dywaniki i koło zapasowe pokryte tym samym materiałem co siedzenia.
Jest teraz oferowany na sprzedaż z San Diego w Kalifornii z oryginalną literaturą producenta, instrukcjami warsztatowymi, częściami zamiennymi, pokrowcem na samochód, spersonalizowanymi czarnymi kalifornijskimi tablicami rejestracyjnymi z napisem „Meharee” i czystym kalifornijskim tytułem w imieniu sprzedawcy.
Jeśli chcesz przeczytać więcej na ten temat lub zarejestrować się do licytacji, możesz odwiedzić listę tutaj na stronie Bring a Trailer.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Bring a Trailer
Artykuły napisane przez Bena były publikowane w CNN, Popular Mechanics, Smithsonian Magazine, Road & Track Magazine, oficjalnym blogu Pinterest, oficjalnym blogu eBay Motors, BuzzFeed, Autoweek Magazine, Wired Magazine, Autoblog, Gear Patrol, Jalopnik, The Verge , i wiele więcej.
Silodrome zostało założone przez Bena w 2010 roku, odkąd strona stała się światowym liderem w sektorze motoryzacji alternatywnej i zabytkowej, z ponad milionem czytelników miesięcznie z całego świata i setkami tysięcy obserwujących na portalach społecznościowych głoska bezdźwięczna.
