Używany Peugeot 205 – symbol najlepszych lat motoryzacji, na który wciąż nie wydasz fortuny

W świecie motoryzacji nie ma ideałów. Ale czasami zdarzają się auta, które są bliskie doskonałości. Model 205 zmienił obraz Peugeota, zapisał się (pozytywnie!) w historii całej motoryzacji i wciąż można go kupić na rynku wtórnym za całkiem rozsądne kwoty.

Peugeot 205

• Lata produkcji: 1983-1998
• Ceny: od 3 tys. zł

Przez dekady Peugeot był najbardziej konserwatywnym z trójki francuskich pierwszoligowych producentów. Auta z lwem w logo miały status bardzo trwałych, wygodnych, a większym limuzynom oraz coupe z pewnością nie można było odmówić elegancji. W gamie był też miejski model 104 i nie sprzedawał się źle. Ale w firmie już w połowie lat 70. wyczuwano, iż w następnej dekadzie potrzebny będzie zupełnie nowy gracz w tym segmencie. Że wymagania klientów choćby wobec małych aut wzrosną.

A samej marce też zdecydowanie przydałoby się nowe otwarcie. Nieocenioną pomocą przy tworzeniu projektu nazwanego M24 okazali się inżynierowie z Talbota i Simki, marek przejętych przez PSA wraz koncernem Chrysler Europe.

https://magazynauto.pl/wiadomosci/simca-1307-1308-miss-europy-motor-nr-10-1976,aid,4539

Za stylistykę miał odpowiadać Pininfarina, ale praca własnego projektanta Peugeota Gérarda Weltera okazała się lepsza. Studio Pininfariny jednak ją doszlifowało, a wnętrzem zajął się kojarzony głównie z Mercedesami i BMW Paul Bracq.

Peugeot 205 – prawie bez wad

Gdy 205 trafiło na rynek, we wszystkich testach zauważano, iż mały Peugeot nie tylko wygląda nowocześnie i elegancko, ale również świetnie łączy niezły komfort z przyjemnym prowadzeniem. Mało tego, kabina jest obszerna i choćby w najprostszych wersjach na tle ówczesnej konkurencji robi dobre wrażenie. Przez dekady okazało się też, iż 205 jest trwałym samochodem. Oraz iż jak w rzadko w którym modelu zabezpieczono w nim blachy przed korozją. Michał Kowalczyk, specjalista od 205, mówi, iż dzisiaj zdarzają się egzemplarze z wyraźnymi problemami w tej kwestii, często korozji z zewnątrz nie widać (korodują np. okolice baku czy podłużnice z tyłu pod mastykami). Ale na tle konkurencji 205 i tak jest wzorem i wciąż można znaleźć zaskakująco dobre egzemplarze.

Patrząc na 205, ciężko uwierzyć, iż ten model ma już 42 lata, niemniej jednak jest już bez żadnych wątpliwości uznawany za klasyka. Ale wciąż przystępnego cenowo, głównie dlatego, iż powstało ich 5,2 mln egzemplarzy. Ceny zadbanych „205” znacznie jednak wzrosły przez ostatnie lata. Na szczęście nie tak, jak już lata temu wersji GTI. Ale z czasem rynek mocniej docenił kabriolety, wersje limitowane, luksusową Gentry czy lekko usportowione, jak XS i GT.

2057

Jak wygląda dostępność części i serwisowanie?

Eksploatacja wciąż nie nastręcza problemów. Części mechaniczne są dostępne, często te same elementy przez lata montowano w innych autach koncernu PSA. Jednak Kowalczyk z 205garage zwraca uwagę, iż tak dobrze nie jest w przypadku starszych egzemplarzy z benzynowymi jednostkami nazywanymi „leżakami”.

Ale problem to przede wszystkim plastikowe elementy w kabinach (np. daszki liczników) oraz zderzaki, poszerzenia nadkoli, listwy. Za jakością nadwozia nie nadążyły też tapicerki i gąbki foteli. Używane części w dobrym stanie są trudne do zdobycia i mogą zaskoczyć cenami. Peugeot i kilka specjalistycznych manufaktur wytwarzają wprawdzie sporo opisywanych elementów. Ale ceny są oczywiście jeszcze wyższe niż używanych.

Jeśli 205 nie ma być jedynie niedrogim starszym autem, na którym ktoś chce nauczyć się podstaw mechaniki, to lepiej darować sobie wybrakowane egzemplarze. Lub takie, które wymagają zdobycia pewnych elementów w znacznie lepszym stanie. Mimo iż 205 jest niezwykle prostym modelem, ze względu na jego wiek w kwestii serwisowania lepiej zdać się na specjalistów. Wiele warsztatów dobrze serwisujących współczesne auta zupełnie nie radzi już sobie z regulacjami gaźników. A diagnozowania problemów w autach z lat 80. często nie chcą się już podejmować.

Na szczęście wciąż większym kłopotem nie jest regeneracja belki skrętnej. Ale specjalizujące się w tym firmy nie mają już tak jak kiedyś zregenerowanych belek do 205 na wymianę, szczególnie do GTI. Więc regeneracja jest trochę kosztowniejsza i dłuższa.

Wszystkie 205 są zwinne i dają sporo frajdy. Ale trzeba pamiętać, iż po odjęciu nogi z gazu w szybkich łukach 205 potrafi zaskoczyć nadsterownością. Wprawni kierowcy to uwielbiają. fot. Rafał Andrzejewski/Motor

Trwałe silniki i skrzynie biegów

Na szczęście silniki 205 (jeśli dba się o napędzane paskami układy rozrządu) okazują się odporne choćby na duże przebiegi. A w przypadku GTI także na forsowną eksploatację.

Podobnie jest ze skrzyniami biegów. Czasami na rynku spotkać można też 205 z automatycznymi przekładniami. Czterobiegowe skrzynie to produkt ZF. I one również rzadko zawodzą.

Peugeot 205 – jak wino…

Peugeot 205 od razu został wysoko oceniony. GTI gwałtownie uznano za świetnego hot hatcha, z czasem ta wersja doczekała się statusu kultowej. Ale dzisiaj choćby najprostsze i najsłabsze 205 stają się doceniane. Okazuje się, iż przed ponad czterdziestu laty choćby zwykłe miejskie auto mogło mieć mnóstwo charakteru.

https://magazynauto.pl/wiadomosci/oto-peugeot-e-208-gti-hot-hatch-na-miare-naszych-czasow,aid,5298

Peugeot 205: wersje silnikowe

Początkowo jednostki benzynowe 1.0-1.4 były starszymi silnikami opracowanymi przez PSA i Renault, pracującymi na jednym obiegu olejowym wraz ze skrzynią biegów. I mocno pochylonymi – stąd ich potoczna nazwa „leżaki”. Ich układ rozrządu napędza łańcuch. Są trwałe, ale już od pewnego czasu zdarzają się problemy z dostępnością części do remontów (np. panewkami, pompami oleju czy właśnie elementami napędu rozrządu). Od 1988 r. zastępowano je silnikami z rodziny TU (1.1, 1.3 i 1.4). Od samego początku produkcji stosowano też większe silniki XU (1.6, później też 1.9). W konstrukcjach TU i XU napęd rozrządu jest realizowany przez pasek. Lepiej o tym nie zapominać, bo trwałość napinaczy czy samych pasków nie jest najwyższa.

Można też spotkać w 205 (u nas niezwykle rzadko) zupełnie inne jednostki napędowe. W egzemplarzach produkowanych w Hiszpanii i Maroku (głównie na tamtejsze rynki) aż do 1990 roku montowano jednostki 1.1-1.6 zaprojektowane jeszcze przez Simcę (OHV nazywane Simca-Poissy) w latach 60. Ale znacznie łatwiej trafić na niezwykle trwałe diesle z rodziny XUD. Występowały w wolnossących odmianach 1.8 i 1.9, a w 1990 roku zadebiutował też doładowany 1.8, dzisiaj będący białym krukiem.

Ciężko w gamie 205 wskazać nieudany silnik. Warto jednak zwrócić uwagę, iż Peugeot stosował w różnych wersjach inne przełożenia skrzyń biegów. Dlatego np. pewne odmiany 1.4 są znacznie dynamiczniejsze. A moce silników często zależały od rynku.

Dynamiczne turbodiesle praktycznie wyginęły, ale były wytrzymałe, potrafiły osiągać potężne przebiegi. rys. Peugeot

1.3 Rallye: dwa gaźniki Weber 40 DCOM i żywiołowa charakterystyka, ale dopiero od 4,5 tys. obr./min. fot. Peugeot

1.4 z rodziny TU: złoty środek. Świetnie radzi sobie z 205, jest trwały i przy tym dość oszczędny. fot. Rafał andrzejewski/Motor

Silniki 1.9 są elastyczne, nie boją się dużych przebiegów. Rozrząd wymaga dbałości. fot. Rafał Andrzejewski/Motor

Peugeot 205 Faza 1: 1983-1990

Wczesne 205 najbardziej wyróżniają się w kabinach. Najstarsze tablice przyrządów (do 1987 r.) to oryginalny projekt Paula Bracqa. Przez lata uznawano je za przestarzałe, ale dzisiaj raczej trzeba o nich powiedzieć, iż są klasycznie stylowe. W przeciwieństwie do późniejszych egzemplarzy, we wczesnych tworzywa w kabinie były szare, a nie czarne. Ciężko wśród aut do 1987 roku znaleźć bogate wyposażenie, ale za to świetnie zachowane egzemplarze choćby w najprostszych, purystycznych wersjach mają po latach najwięcej uroku.

W 1988 roku zaczęły pojawiać się w 205 nowocześniejsze jednostki benzynowe z rodziny TU. Starsze nazywane ze względu na swoje pochylenie „leżakami” też są udane, ale z reguły słabsze. Egzemplarze po pierwszym delikatnym liftingu (w 1987 r.) miały lepiej zabezpieczane przed korozją blachy.

205 zadebiutował z pięciodrzwiowym nadwoziem. Za stylizację odpowiadać miał Pininfarina, ale jego pomysły przegrały z ideami projektanta Peugeota Gérarda Waltera. fot. Peugeot

Ciekawe są odmiany 1.4 GT (5d) oraz trzydrzwiowa 1.4 XS. Dają zaskakująco dużo frajdy z jazdy, a są niedrogie w utrzymaniu. Osiągały od 75 do 84 KM. fot. Peugeot

Zgrabne kombi na bazie 205 zaprezentował w 1984 roku Pininfarina. Niestety pomysł na takie nadwozie zrealizowano dopiero w modelu 206. fot. Peugeot

Peugeot Faza 2: 1990-1998

Stylistycznie zmieniło się niewiele, późniejsze auta najłatwiej poznać po białych kierunkowskazach z przodu i nowym wzorze tylnych lamp. 205 z końca produkcji nie mają już karbowanej plastikowej blendy na tylnej klapie (co zabiera im trochę uroku). W

1990 zadebiutował turbodiesel będący wówczas niespotykanym silnikiem w tym segmencie. W poliftingowych autach najłatwiej znaleźć wspomaganie kierownicy, ale to wcale nie oznacza, iż miało je sporo 205 (jeśli już, to mocniejsze wersje).

W 1991 roku pojawiła się luksusowa odmiana Gentry, z wykończonym skórą wnętrzem i drewnianymi wstawkami w boczkach drzwi, ze 105-konnym silnikiem 1.9. W tej wersji najłatwiej znaleźć klimatyzację czy ABS.

Gentry było odpowiedzią na Renault 5 Baccara, później dzielnie walczyło na rynku z taką samą odmianą Clio. Sporo Gentry ma odsuwane szklane dachy. Ta wersja była jedynie 3-drzwiowa. fot. Peugeot

Po liftingu: nowe tylne światła, przezroczyste klosze kierunkowskazów. fot. Peugeot

Na zachodzie luksusowe Gentry są cenione, ale nie aż tak drogie jak GTI. fot. Peugeot

Peugeot 205 Cabrio

Odmiana z miękkim dachem okazała się ogromnym sukcesem, ale ciężko się dziwić. Jeździ zaskakująco dobrze (pałąk przeciwkapotażowy usztywnia też nadwozie). Do tego 205 Cabrio zachowało funkcjonalność innych odmian. Bagażnik jest spory, może składać się tutaj kanapa, co wówczas było bardzo nieoczywiste w kabrioletach. Po latach te wersje cierpią z reguły na problemy z uszczelkami dachu oraz samym jego poszyciem. Jedynie w Japonii i Australii oferowano CTI z silnikami takimi jak w GTI.

CTI nawiązywał do GTI, silniki 1.6 (104 KM) i 1.9 (102 KM). fot. Peugeot

Miejsca jest tyle co w zwykłych 205, do tego składa się kanapa. fot. Rafał Andrzejewski/MotoR

Peugeot 205 i sport: kultowe GTI, potężne T16 i lekkie Rallye

205 z miejsca odniosło sukces rynkowy, rok po debiucie Peugeot zadał konkurencji następny cios, prezentując niesamowitą homologacyjną odmianę T16 z centralnie umieszczonym turbodoładowanym silnikiem i napędem 4x4. Jakby tego było mało, zadebiutowała wersja GTI. Po latach w większości rankingów oceniana jako najlepszy hot hatch w historii.

T16 z miejsca zaczęło odnosić sukcesy w grupie B, a GTI sprzedażowe. Początkowo GTI oferowano z jednostką 1.6 105 KM, później dołączyła 115-konna oraz 1.9 (120-130 KM). Co może zaskakiwać, trochę słabsze 1.6 ma duże grono zwolenników. Te silniki mają agresywniejszą charakterystykę, po części przez krótsze przełożenia skrzyni. Ale każde GTI daje niesamowitą przyjemność z szybkiej jazdy. Są zwinne, a wprawni kierowcy mogą wykorzystywać naturalną nadsterowność tych aut.

Wśród fanów 205 ceniona jest purystyczna odmiana 1.3 Rallye. Pozbawiona jakiegokolwiek dodatkowego wyposażenia 101-konna wersja jest nieprawdopodobnie bezpośrednia i zwinna. Jest otoczona szczególnym kultem w ojczyźnie i we Włoszech. Na niektórych rynkach Rallye oferowano ze 102-konnym silnikiem 1.9.

GTI nie imponuje dzisiaj mocą, nie ma betonowo twardego zawieszenia czy potężnych spojlerów. Ale jego układ jezdny jest uzależniający. fot. Peugeot

Największe sukcesy w 205 T16 odnieśli Finowie Vatanen, Salonen oraz Kankkunen. B-grupowe 205 osiągały 460-550 KM (ciśnienie doładowania wynosiło 2,6-3,0 bara). fot. Peugeot

Drogowych T16 powstało 200 sztuk. Tak jak wersje rajdowe budował je Heuliez i Peugeot Talbot Sport. Cywilne T16 osiągały 200 KM, do „setki” przyspieszały w 6 s. fot. Peugeot

1.3 Rallye - 101 KM i 745 kg masy. fot. Peugeot

Poza sukcesami w Rajdowych Mistrzostwach Świata 205 rozstawiło też konkurencję po kątach w rajdzie Paryż-Dakar. Podczas debiutu w 1987 roku w 205 T16 zwyciężył Vatanen, a w następnym roku Kankkunen. Później przez trzy lata dominowało 405 T16. fot. Peugeot

Peugeot 205: historia modelu

• 1977: rozpoczęcie prac nad projektem 205
• 1981: początek testowania na drogach prototypów 205
• 1983: debiut w odmianie 5-drzwiowej
• 1984: wersja 3-drzwiowa, pojawia się też GTI, debiut 205 T16 i pierwsze rajdowe zwycięstwo (Finlandia)
• 1985: zwycięstwo 205 w okresie Rajdowych Mistrzostw Świata
• 1986: premiera Cabrio i 115-konnej wersji GTI (1.6), a w grudniu również CTI i GTI 1.9, pojawiają się tylne hamulce tarczowe czy seryjnie elektryczne szyby (w GTI), debiutuje też automat, Rajdowym Mistrzem Świata za kierownicą 205 zostaje Kankkunen
• 1987: pierwszy lifting, nowa tablica przyrządów, lepsze tworzywa, galwanizowane blachy, zwycięstwo w Paryż-Dakar
• 1988: pojawiają się jednostki 1.1, 1.3 i 1.4 z rodziny TU, debiut 205 Rallye, drugie zwycięstwo w rajdzie Paryż-Dakar
• 1989: wersja Roland Garros, do 205 można zamówić wspomaganie kierownicy, koniec silników XY (tzw. leżaków)
• 1990: Faza 2, czyli kolejny, dogłębniejszy lifting, wprowadzenie na rynek odmiany z silnikiem turbodiesel
• 1992: koniec produkcji 1.6 GTI
• 1994: koniec produkcji 1.9 GTI oraz CTI, dostawcza wersja F (z dłuższym rozstawem osi) zastępuje Multi
• 1995: z gamy 205 znika kabriolet
• 1998: zakończenie produkcji modelu 205

205 nie ma bezpośredniego poprzednika w gamie. Rolę najmniejszego auta pełniło 104. fot. Peugeot

Oferowano kilka odmian dostawczych, np. F oraz Multi (na zdjęciu). fot. Peugeoot

Następca: 206 też odniósł olbrzymi sukces, powstało m.in. kombi SW. fot. Peugeot

Używany Peugeot 205: typowe problemy

• Zużywa się łożyskowanie wahaczy w tylnej belce, regeneracja to koszt od 1,4 do 2 tys. zł, jeżeli belkę trzeba lakierować

Regeneracja tylnej belki skrętnej to często konieczność po zakupie 205. fot. Rafał Andrzejewski/Motor

• 205 ma porządne blachy, ale trzeba zwrócić uwagę na stan progów, punktów mocowań przednich reflektorów, podłogi bagażnika, błotniki potrafią odklejać się od progów (od wewnątrz), korodują podłużnice z tyłu pod mastykami

Szczególnie w odmianach GTI naprawy mogą wymagać wodziki skrzyni. fot. Rafał Andrzejewski

• Tapicerki nie były najwyższej jakości, szczególnie boczki foteli, słabe są też ich pianki, są manufaktury dorabiające te elementy, ale nie jest tanio
• Drobne usterki elektryki, dość łatwe w naprawach
• Wycieki oleju z uszczelki pod głowicą i spod pokrywy zaworów

Uszczelki i zewnętrzne plastiki potrafią być trudne do zdobycia. fot. peugeot

• Pękające kolektory wydechowe
• Zapieczone hamulce, domagające się wymiany przewody hamulcowe
• Awarie przepływomierzy (nierówne obroty na biegu jałowym)
• Problemy z napinaczami pasków rozrządu i pompami wody, wiele 205 jeździ mało i właściciele zapominają o napędzie rozrządu
• Do starszych silników benzynowych z rodziny XY może brakować części

Wycieki oleju to powszechny problem 205, niezależnie od silnika. fot. Rafał Andrzejewski/Motor

Peugeot 205: sytuacja rynkowa

Rynek GTI to zupełnie inna bajka niż w przypadku słabszych odmian. Ceny powyżej 20 tys. euro nie są niczym dziwnym. Rallye są wyceniane podobnie, albo choćby wyżej. Na zachodzie drogie są też zadbane Gentry, u nas sporadycznie zdarzają się okazje. CTI kosztują sporo więcej niż inne kabriolety.

Za to bardziej przyziemne odmiany 205 przez cały czas można w wielu krajach (również u nas) kupić stosunkowo tanio. Wszystko dzięki wciąż dość znacznej liczbie tych aut na rynku. Zdarzają się sprzedający żądający sporo za zadbane egzemplarze najprostszych wersji, ale rynek to weryfikuje. Dobre kierunki na szukanie 205 to Włochy, Hiszpania, ale też Szwecja.

Peugeot 205: podsumowanie

Z dzisiejszej perspektywy to niezwykłe, iż popularne miejskie auto może wywoływać tyle radości. Prawie każdy znajdzie 205 dla siebie, ogrom wersji był nieprawdopodobny. I niezależnie od wyboru 205 będzie cieszyć podczas jazdy. To bezpretensjonalny, ale zarazem stylowy klasyk. Ciężko już o okazje, jednak ceny wciąż są do przełknięcia. A eksploatacja zadbanych egzemplarzy nikogo nie zrujnuje.

205 był przełomowym modelem dla marki, miał też olbrzymi wpływ na swój segment. To symbol najlepszych lat motoryzacji.

Ocena: 5/5

Wciąż można kupić 205 za 3-5 tys. zł, ale są to auta w stanie jedynie akceptowalnym, z najsłabszymi jednostkami. Na fajne 205 trzeba mieć kilkanaście tys. zł, warto szukać przyjemnie jeżdżących odmian 1.4 lub mocniejszych. Wybrakowane, zaniedbane egzemplarze lepiej odpuścić, dzisiaj trudno choćby o ładne zderzaki do tego modelu.

Michał Kowalczyk, właściciel serwisu 205garage