1 rok temu
Kaiser Darrin z 1954 roku, który tu widzisz, ma numer 281 z 435, które zostały wyprodukowane. Był to innowacyjny samochód z lekkim nadwoziem z włókna szklanego, drzwiami przesuwanymi do przodu w przednich błotnikach i elegancką stylistyką, która została zaprojektowana, aby konkurować z popularnymi europejskimi sportami samochody z epoki.
Kaiser Darrin był oparty na platformie Kaiser Henry J i napędzany sześciocylindrowym rzędowym silnikiem Willys F-head o pojemności 161 cali sześciennych (2,6 litra) i mocy około 90 KM. Oznacza to, iż chociaż Kaiser Darrin jest rzadkością, pozyskiwanie części zamiennych jest często dość proste.
Szybkie fakty – Kaiser Darrin
W 1952 roku firma Kaiser-Frazer Corporation, założona przez Henry’ego J. Kaisera i Josepha W. Frazera, zleciła Darrinowi stworzenie samochodu sportowego, który mógłby konkurować z popularnymi europejskimi samochodami sportowymi na rynku. Celem było podniesienie rangi firmy w segmencie rynku samochodów sportowych. Darrin był znanym amerykańskim projektantem motoryzacyjnym Howardem „Dutch” Darrinem, który wcześniej pracował z producentami luksusowych samochodów, takimi jak Rolls-Royce, Hispano-Suiza i Packard. Darrin był znany ze swojej innowacyjnej wrażliwości projektowej i wiedzy na temat luksusowych samochodów. Kaiser Darrin 161 miał karoserię z włókna szklanego, był to dopiero drugi amerykański samochód produkcyjny, w którym zastosowano ten materiał. Dodatkowo miał innowacyjne przesuwane drzwi, które znikały w przednim błotniku, składany dach Landau z trzema pozycjami i charakterystyczną osłonę chłodnicy. Kaiser Darrin został oficjalnie zaprezentowany w 1953 roku, ale opóźnienia w produkcji i trudności finansowe w firmie Kaiser-Frazer Corporation sprawiły, iż pierwsze modele zostały wyprodukowane dopiero w 1954 roku. Samochód był sprzedawany tylko przez rok, w sumie wyprodukowano 435 egzemplarzy, a ocalało znacznie mniej. Dzisiaj.
Howarda „Dutcha” Darrina
Howard „Dutch” Darrin był wybitnym amerykańskim projektantem samochodów, który wyrobił sobie markę dzięki współpracy z europejskimi producentami samochodów luksusowych, takimi jak Rolls-Royce, Hispano-Suiza i Packard.
Powyżej wideo: Ten odcinek „Deep Dive” The Petersen Automotive Museum obejmuje historię Kaiser Darrin i oferuje doskonałe spojrzenie wstecz na historię modelu.
Darrin, urodzony w 1897 r., rozpoczął karierę jako projektant samolotów, zanim w latach dwudziestych XX wieku zajął się projektowaniem samochodów, pracując w Paryżu z innym amerykańskim projektantem Thomasem L. Hibbardem. W 1923 r. obaj mężczyźni założyli firmę Hibbard & Darrin zajmującą się budową nadwozi. a reputacja producenta luksusowych pojazdów gwałtownie przyniosła mu uznanie w branży.
Przed wybuchem II wojny światowej Darrin wrócił do Stanów Zjednoczonych, zakładając własną firmę budującą autokary na Sunset Boulevard w Hollywood. niedługo zaczął pracować na podstawie kontraktu z Packardem nad niektórymi z najbardziej wpływowych projektów firmy z lat 30. i 40. XX wieku, w tym zarówno Packard 120, jak i Packard Clipper.
Korporacja Kaiser-Frazer
Korporacja Kaiser-Frazer została założona w 1945 roku przez amerykańskiego przemysłowca Henry’ego J. Kaisera i dyrektora ds. Samochodów Josepha W. Frazera. Celem firmy było konkurowanie z Wielką Trójką amerykańskiego przemysłu motoryzacyjnego: General Motors, Ford i Chrysler.
Kaiser Darrin był celem tej samej grupy demograficznej, co ówczesny nowy Chevrolet Corvette. Oba samochody miały lekkie nadwozie z włókna szklanego, ale tylko Darrin miał manualną skrzynię biegów – Corvette była wyposażona w automatyczną aż do 1955 roku. Zdjęcie dzięki uprzejmości Kaiser-Frazer Corporation.
Podczas II wojny światowej Kaiser słusznie przewidział, iż po konflikcie nastąpi ogromny wzrost popytu na niedrogie samochody. Podczas wojny zdecydowana większość cywilnej produkcji samochodów została zamknięta i ponownie skoncentrowana na produkcji pojazdów i broni na wojnę – więc zakup nowego samochodu był prawie niemożliwy aż do 1945 roku.
Zespół Kaiser-Frazer pracował nad stworzeniem przystępnego cenowo samochodu, który mógłby być łatwo produkowany masowo. Po zakończeniu wojny samochód wszedł do produkcji i cieszył się dużą wczesną sprzedażą, do czego przyczynił się fakt, iż wielu głównych producentów samochodów powróciło do oferowania swoich projekty przedwojenne.
Podczas gdy Kaiser-Frazer odniósł początkowy sukces, niedługo zaczęły narastać wyzwania finansowe. To środowisko przygotowało grunt pod wprowadzenie Kaiser Darrin, który miał podnieść rangę firmy na rynku samochodów sportowych.
Przybycie cesarza Darrina
W 1952 roku Darrin potajemnie opracował samochód, który stał się znany jako Kaiser Darrin, nie mówiąc o tym nikomu w korporacji Kaiser-Frazer. Uważał, iż sedan Kaiser Henry J zasługuje na znacznie atrakcyjniejsze nadwozie, niż zostało mu dane, i postanowił to udowodnić.
Projekt grilla z przodu Kaisera Darrina od dawna dzieli entuzjastów samochodów, niektórzy go uwielbiają, a niektórzy wyśmiewają go jako „rybie usta”. Zdjęcie dzięki uprzejmości Korporacji Kaiser-Frazer.
Kiedy skończył prototyp, zbudowany na platformie Kaiser Henry J, ale z lekkim nadwoziem z włókna szklanego, pokazał go Henry’emu J. Kaiserowi, szefowi Kaiser Motors, który absolutnie go nienawidził.
Na szczęście Kaiser’s wide była z nim, wzięła go na bok i smutno coś na efekt:
„To najpiękniejsza rzecz, jaką kiedykolwiek widziałem. Nie rozumiem, dlaczego nie zajmujesz się budową samochodów sportowych. Nie sądzę, by było wiele firm motoryzacyjnych, które po obejrzeniu tego samochodu nie weszłyby w biznes samochodów sportowych”.
To zmieniło zdanie Kaisera i zazielenił projekt do produkcji w nadziei, iż da firmie pojazd, który mógłby konkurować z europejskimi samochodami sportowymi, które dobrze sprzedawały się w Stanach Zjednoczonych, takimi jak Jaguar XK120.
Innowacyjny projekt Darrina obejmował lekkie nadwozie z włókna szklanego, pierwsze w tamtym czasie w amerykańskim samochodzie (z wyjątkiem niektórych małych firm, takich jak Devin) oraz unikalny mechanizm drzwi przesuwnych, który pozwalał drzwiom zniknąć w przednim błotniku.
Biorąc pod uwagę fakt, iż samochód był oparty na platformie Kaiser Henry J, części zamienne są zwykle łatwe do zdobycia pomimo niewielkiej serii produkcyjnej. Zdjęcie dzięki uprzejmości Korporacji Kaiser-Frazer.
W 1953 roku Chevrolet Corvette został po raz pierwszy pokazany światu, dokładnie dwa miesiące po zaprezentowaniu Kaisera Darrina, pod pewnymi względami skradł on grzmot Kaisera Darrina i stał się pierwszym masowo produkowanym samochodem sportowym z karoserią z włókna szklanego w USA.
Kaiser Darrin oficjalnie zadebiutował w 1953 roku, ale opóźnienia w produkcji i problemy finansowe sprawiły, iż pierwsze modele zjechały z linii montażowej dopiero w 1954 roku, rok po Corvette. Pomimo innowacyjnego projektu i wczesnego entuzjazmu, Kaiser Darrin musiał stawić czoła ostrej konkurencji ze strony samochodów takich jak Corvette i samochodów sportowych bardziej uznanych marek europejskich.
Kaiser Darrin 161, nazwany na cześć sześciocylindrowego silnika Willys F-head o pojemności skokowej 161 cali sześciennych, miał uderzający wygląd z niskim profilem, długą maską i eleganckim wyglądem, który odróżniał go od współczesnych.
Oprócz innowacyjnych drzwi przesuwnych, Darrin mógł pochwalić się innymi nowatorskimi cechami, takimi jak składany dach Landau w trzech pozycjach i krata chłodnicy, która nie przypominała niczego innego w produkcji.
Tutaj widzimy otwarte drzwi kierowcy, które wsuwają się w przedni błotnik. Niektórzy właściciele zauważyli, iż utrudnia to wsiadanie i wysiadanie z samochodu, dopóki się go nie opanuje.
Korporacja Kaiser-Frazer borykała się z problemami finansowymi w latach pięćdziesiątych XX wieku, aw 1954 roku firma połączyła się z Willys-Overland, tworząc Willys Motors, Inc. Nowo utworzona firma zdecydowała się skoncentrować na bardziej dochodowej marce Jeep, oznaczając koniec dla Cesarz Darrin. Ostatecznie wyprodukowano tylko 435 sztuk, co czyni go jednym z najrzadszych amerykańskich samochodów sportowych zbudowanych w erze Jet Age.
Chociaż Kaiser Darrin miał krótkotrwałą serię produkcyjną, jego dziedzictwo żyje jako wyjątkowy kawałek historii amerykańskiej motoryzacji. Nadwozie Darrina z włókna szklanego, przesuwane drzwi i elegancki design pozostawiły niezatarty ślad na rynku samochodów sportowych, a niektóre elementy zainspirowały później innych producentów samochodów.
Pokazany tutaj Kaiser Darrin z 1954 roku
Samochód, który tu widzicie, jest 281. egzemplarzem 435, który został wyprodukowany, jest wykończony na czerwono, z drucianymi kołami i białymi oponami z epoki, z czarnym składanym miękkim dachem i czarnym wnętrzem.
Jak można się spodziewać, pod maską znajduje się sześciocylindrowy rzędowy Willys F-head o pojemności skokowej 161 cali sześciennych (2,6 litra), co daje około 90 KM.
Moc jest przesyłana z powrotem przez 3-biegową manualną skrzynię biegów z nadbiegiem, a samochód porusza się na niezależnym przednim zawieszeniu z wahaczami i sprężynami, tylnej osi z półeliptycznymi resorami piórowymi i hamulcami bębnowymi na wszystkich czterech rogach.
Samochód jest teraz należny do toczenia się poprzez blok działania z Mecum w połowie kwietnia w Houston, a wy możecie odwiedzić aukcję tutaj jeżeli you”d gustujecie przeczytać bardziej o tym albo rejestrujecie się licytować.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Mecum
Artykuły napisane przez Bena były publikowane w CNN, Popular Mechanics, Smithsonian Magazine, Road & Track Magazine, oficjalnym blogu Pinterest, oficjalnym blogu eBay Motors, BuzzFeed, Autoweek Magazine, Wired Magazine, Autoblog, Gear Patrol, Jalopnik, The Verge , i wiele więcej.
Silodrome zostało założone przez Bena w 2010 roku, odkąd strona stała się światowym liderem w sektorze motoryzacji alternatywnej i zabytkowej, z ponad milionem czytelników miesięcznie z całego świata i setkami tysięcy obserwujących na portalach społecznościowych głoska bezdźwięczna.
